پودل‌ها را می‌توان یکی از نژادهای قدیمی در بین سگ‌ها دانست. اسنادی که موجود است، ردپای این سگ‌ها در قرن چهاردهم را هم نشان می‌دهد. ریشه این سگ‌ها به آلمان برمی‌گردد که در خانواده‌های سلطنتی زندگی می‌کردند. سال‌های بعد از پودل‌های استاندارد برای شکار پرندگان و موجودات کوچک استفاده می‌شد و به مرور آنها به یکی از محبوب‌ترین سگ‌ها در فرانسه تبدیل شدند.
در اواخر قرن هفدهم پودل‌ها کم‌کم به آمریکای شمالی راه پیدا کردند و نام آنها در سال 1887 در Amercian Kennel Club به عنوان یکی از اولین نژادهای سگ، ثبت شد. در این مقاله در مورد نژاد سگ پودل، یکی از معروف‌ترین سگ‌های آپارتمانی صحبت کرده و اطلاعات کاملی در مورد این نژاد مطرح می‌کنیم.
ویژگی‌های ظاهری سگ Poodle
این سگ‌ها در گروه سگ‌های کوچک طبقه‌بندی می‌شوند؛ قد آنها حدودا بین 26 تا 56 سانتیمتر است، وزن سگ‌های ماده 18 تا 23 کیلوگرم و وزن سگ‌های نر 27 تا 32 کیلوگرم است. پودل‌ها سر کشیده و باریک، گوش‌های پهن و آویزان و چشم‌های بیضی و کشیده دارند. یکی از بارزترین ویژگی‌های این سگ‌ها مو و پوشش بدنی آنهاست که معمولا به حالت مجعد رشد می‌کند. سگ‌های پودل، ریزش موی کمی دارند اما موهای آنها بلند می‌شود و نیاز به آراستن دارد. این موها در رنگ‌های مختلف مانند سفید، مشکی، قهوه‌ای، قرمز، خاکستری و آبی رشد می‌کنند و می‌توان آنها را در مدل‌های مختلف آرایش کرد.
طول عمر سگ پودل چقدر است؟
منابعی مانند AKC طول عمر سگ پودل را بین 10 تا 18 سال مطرح می‌کنند. طول عمر حیوانات خانگی علاوه بر ژنتیکشان به عوامل دیگری مانند شرایط نگهداری از آنها و مراقبت‌هایی مانند رعایت زمان دقیق واکسیناسیون سگ و همچنین روتین معاینات دامپزشکی هم بستگی دارد.
انواع سگ پودل
سگ‌های پودلی که در قرن‌های گذشته زندگی می‌کردند یکسان بودند اما به مرور نژادهای مختلفی از این سگ‌ها به وجود آمدند. در حال حاضر پودل‌ها سه مدل اصلی دارند:
- پودل استاندارد: قدیمی‌ترین و بزرگ‌ترین نژاد پودل‌ها، پودل استاندارد است. این سگ‌ها در سال‌های دور به خاطر موهای زیادی که داشتند کنار آدم‌ها قرار می‌گرفتند تا آنها را گرم کنند. قد این پودل‌ها معمولا بیشتر از 38 سانتیمتر و وزنشان 28 تا 32 کیلوگرم است. این حیوانات به خوبی آموزش می‌بینند و می‌توانند بازی‌های مختلف را انجام دهند.
- پودل مینیاتوری: این پودل‌ها خصوصیاتی شبیه به پودل استاندارد دارند اما جثه آنها کوچک‌تر است. قد این سگ‌ها بین 25 تا 38 سانتیمتر و وزنشان 4.5 تا 7 کیلوگرم است. پودل مینیاتوری به احتمال بیشتری ممکن است به بیماری‌هایی مانند دیسپلازی هیپ یا بیماری‌های چشمی مانند آب مروارید دچار شود؛ به همین دلیل باید این حیوانات را از پرورش‌دهندگان مطمئن انتخاب کرد.
- توی پودل: کوچک‌ترین نوع در میان این سه مدل، توی پودل‌ها هستند که وزنی تنهای بین 2 تا 3 کیلوگرم دارند. این سگ‌ها در قرن بیستم پرورش پیدا کردند تا جای سگ‌های همراه را بگیرند. خصوصیات اخلاقی این پشمالوهای ریزه میزه شبیه به پودل استاندارد است و همدم خوبی برای اعضای خانواده محسوب می‌شود. این سگ‌ها هم ممکن است به بیماری‌های ژنتیکی مانند بیماری‌های چشمی و مفصلی دچار شوند، به همین دلیل باید ویزیت‌های دامپزشکی را به طور جدی برای آنها دنبال کرد.
پودل فنجانی چه نژادی است؟
در بین انواع نژاد سگ پودل، نام پودل فنجانی را هم زیاد می‌شنویم. نه تنها Amercian Kennel Club، بلکه هیچکدام از سازمان‌های رسمی، پودل فنجانی را به رسمیت نمی‌شناسند، زیرا برای پرورش این نژادها، تنها چیزی که برای پرورش‌دهندگان مهم است سایز حیوان است و در این بین به سلامت او توجهی نمی‌شود. در این حیوانات نگرانی‌های جدی در خصوص نرمی و شکنندگی‌های استخوان‌ها، مشکلات دهان و دندان و همچنین نارسایی اندام‌ها وجود دارد، به همین دلیل پرورش آنها به هیچ‌وجه توصیه نمی‌شود.
ویژگی‌های رفتاری سگ پودل
پودل‌ها را جزو باهوش‌ترین، با انرژی‌ترین و خوش‌اخلاق‌ترین سگ‌ها دسته‌بندی می‌کنند. این سگ‌ها وفادار و با محبت هستند و علاوه بر بزرگسالان، دوست خوبی برای کودکان هم محسوب می‌شوند. پودل‌ها به دلیل اهمیتی که به اعضای خانواده می‌دهند، ممکن است در برابر افراد غریبه سر و صدا کنند، اما اگر آموزش آنها به درستی انجام شود، می‌توان آنها را به راحتی با افراد غریبه هم آشنا کرد.
آیا می‌توان پودل را در خانه تنها گذاشت؟
به صورت کلی، سگ‌ها در مقایسه با دیگر حیوانات، مانند گربه‌ها، زمان کمتری را می‌توانند تنها بگذرانند؛ این موضوع برای سگ اجتماعی و احساساتی مانند پودل، اهمیت بیشتری هم پیدا می‌کند. زمانی که پودل‌ها سن کمتری دارند 1 تا 2 ساعت می‌توانند به تنهایی وقت بگذرانند. این مورد در بزرگسالی آنها می‌تواند حداکثر به 4 تا 6 ساعت برسد اما به صورت کلی این سگ‌ها بودن در بین افراد خانواده را ترجیح می‌دهند.
تربیت سگ Poodle
از آنجایی که پودل‌های مینیاتوری و توی پودل‌ها، کوچک‌تر هستند و دندان‌هایشان دیرتر رشد می‌کند، در مقایسه با پودل استاندارد زمان بیشتری را باید در کنار مادرشان بگذرانند. این سگ‌ها از حدود سه ماهگی آمادگی دارند که به خانه جدید بروند در حالی که برای پودل‌های استاندارد در 9 هفتگی این امکان میسر است. مهم‌ترین اقدام برای لذت بردن از زندگی در کنار سگ‌ها، تربیت صحیح و به موقع آنهاست؛ این موضوع به ویژه در مورد پودل‌های مینیاتوری و توی پودل‌ها اهمیت بیشتری دارد، چون این سگ‌ها اندازه کوچک و ظاهر بامزه‌ای دارند و این موارد ظرفیت زیادی برای لوس کردنشان ایجاد می‌کند!
همانطور که گفتیم، پودل‌ها هوش بسیار زیادی دارند و این هوش باعث می‌شود اموری که در نظر دارید را به خوبی آموزش ببینند؛ البته گاهی هوش زیاد به منزله شمشیر دو لبه برای این سگ‌ها عمل می‌کند و رفتارهای بد را هم به همان اندازه سریع و دقیق یا می‌گیرند.
تربیت سگ باید از همان زمان ورود به خانه آغاز شود. اجتماعی کردن سگ‌ها اگر از سنین کم انجام شود، باعث می‌شود آنها با راحتی بیشتری در بزرگسالی با انسان‌ها و حیوانات دیگر ارتباط برقرار کنند. تنها گذاشتن سگ در مدت زمان کم، آموزش جای دستشویی و قوانین خانه از اقدامات اولیه‌ای هستند که باید صورت گیرند. به مرور می‌توان رفتارهایی مانند نشستن، ایستادن، خوابیدن و غلت زدن را هم اعمالی که سگ باید یاد بگیرد، اضافه کرد. اگر روند واکسیناسیون سگ به صورت کامل برای حیوان طی شده باشد، از حدود 16 هفتگی می‌توان او را وارد فضاهای عمومی کرد.
ورزش و بازی سگ‌های پودل
سطح انرژی این سگ‌ها زیاد است و باید زمان کافی برای فعالیت فیزیکی و بازی بگذرانند. آنها عاشق دویدن هستند و همراه خوبی برای دوندگان و ورزشکاران محسوب می‌شوند. این سگ‌ها در گذشته به عنوان شکارچیان پرندگان محسوب می‌شوند و این غریزه کماکان در آنها وجود دارد؛ به همین دلیل بازی با اسباب‌بازی‌ها و ساختن خانه با چوب و توپ هم بدن و هم ذهن آنها را تمرین می‌دهد. پودل‌ها عاشق ورزش‌های آبی هستند و شنا کردن فعالیت مناسبی برای آنها محسوب می‌شود.
بهداشت و نظافت
موهای بامزه و زیبای این سگ‌ها، ریزش چندانی ندارد اما به جای آن بلند می‌شود. برس زدن موهای پودل‌ها باید به صورت روزانه انجام شود تا موها کدر نشوند و گره نخورند. اکثر والدین پودل‌ها ترجیح می‌دهند موهای سگ خود را کوتاه نگه دارند. بسیاری از آنها خودشان آموزش می‌بینند که موهای سگ را کوتاه کنند و بسیاری دیگر هر 4 تا 6 هفته برای اصلاح موها و کوتاه کردن ناخن‌های آنها به دامپزشکی مراجعه می‌کنند.
ریزش کم موهای این سگ‌ها، آنها در گروه سگ‌های آپارتمانی بدون ریزش مو قرار می‌دهد و باعث می‌شود گزینه خوبی برای همزیستی با افرادی که به آلرژی دچار هستند، محسوب شوند. مسواک زدن این سگ‌ها، مانند سایر نژادها باید هفته‌ای دو یا سه بار انجام شود و بهتر است از کودکی آنها را به این کار عادت دهیم. ریزش اشک پودل‌ها زیاد است و برای این که در کنار چشمشان لکه ایجاد نشود، باید با دستمال مرطوب، روزانه صورت آنها را به آهستگی تمیز کرد.
تغذیه پودل‌ها
همانطور که گفتیم، رشد پودل‌های استاندارد، سریع‌تر از توی پودل‌ها و پودل‌های مینیاتوری اتفاق می‌افتد. پودل‌های استاندارد معمولا از حدود سه هفتگی باید در کنار مصرف شیر مادر، مکمل‌هایی را هم دریافت کنند و این اتفاق معمولا حدود یک هفته دیرتر برای دو نوع پودل دیگر می‌افتد. این کار باعث می‌شود به مرور آمادگی لازم برای جدا شدن از شیر مادر را پیدا کنند.
در سنین بالاتر، مانند همه سگ‌ها، پایه غذایی پودل‌ها هم بر مبنای انواع پروتئین تنظیم می‌شود. موادی مانند گوشت مرغ، بوقلمون، گوسفند، گوساله، اردک و انواع ماهی‌ها می‌توانند پروتیئن لازم برای بدن پودل‌ها را تامین کند. در کنار این مواد، سبزیجات و کربوهیدرات هم باید وجود داشته باشد تا سگ بتواند تمامی مواد مورد نیاز بدن را به صورت کافی دریافت کند. نکته‌ای که باید بدانید این است که به هیچ‌وجه نباید استخوان پخته در غذای سگ وجود داشته باشد چون ممکن است خطرات جدی برای سلامتی او به همراه داشته باشد. لوبیاسبز، اسفناج، کدو، هویج، سیب‌زمینی، توتفرنگی، بلوبری، سیب و گلابی از جمله موادی هستند که از سفره خودمان می‌توانیم در اختیار این پشمالوهای فرفری قرار دهیم.
با همه این توضیحات، بهترین راهنما برای تعیین نوع و میزان غذای سگ‌ها، دامپزشک است. او براساس شرایط هر سگ، مانند سن، وزن، نژاد، سطح فعالیت و متابولیسم، میزان کالری مورد نیاز برای او را مشخص می‌کند.
بیماری‌های رایچ در نژاد پودل
به صورت کلی سگ‌های پودل اگر توسط پرورش‌دهندگان مناسب و براساس ضوابط استاندارد پرورش پیدا کنند، دچار مشکل خاصی نمی‌شوند، اما مانند تمامی نژادها، احتمال بروز برخی بیماری‌ها در این نژاد بیشتر است.
دیسپلازی هیپ: این مشکل زمانی ایجاد می‌شود که استخوان ران به درستی در مفصل قرار نگیرد. حیواناتی که به دیسپلازی هیپ دچار می‌شوند درد زیادی در زمان راه رفتن تحمل می‌کنند و معمولا لنگ می‌زنند. این بیماری هم به صورت ژنتیکی و هم در صورت نگهداری نامناسب ایجاد می‌شود و براساس تشخیص دامپزشک ممکن است با تغییر رژیم غذایی، تجویز دارو یا جراحی کنترل شود.
بیماری آدیسون: این بیماری به عنوان نارسایی اولیه آدرنال هم شناخته می‌شود و یک اختلال غدد درون‌ریز است که با تولید ناکافی هورمون های استروئیدی کورتیزول و آلدوسترون توسط دو لایه بیرونی سلول های غدد فوق کلیوی مشخص می شود و باعث نارسایی آدرنال می شود. بی‌حالی، بی‌اشتهایی و استفراغ از جمله علائم این بیماری است که از آنجا که این نشانه‌ها با بسیاری از بیماری‌ها مشترک هستند، دامپزشکان به کمک آزمایش‌های مخصوص این بیماری را تشخیص می‌دهند.
کوشینگ: این اختلال در صورت سنتز بیش از حد کورتیزول در بدن ایجاد می‌شود و با علائمی مانند نوشیدن بیش از حد مایعات و تکرر ادرار همراه است.
کم‌کاری تیروئید: اختلال در غدد درون‌ریز مشکل دیگری مانند کم‌کاری تیروئید هم ایجاد می‌کند و می‌تواند باعث به وجود آمدن نشانه‌هایی مانند توانایی کم در تحمل سرما، دردهای عضلانی، خستگی شدید، ضربان قلب آهسته و افزایش وزن در حیوان شود.
تورم غدد چربی: یکی از مشکلات رایج در پودل‌ها، تورم غدد چربی است. سگ‌هایی که به این بیماری دچار می‌شوند، پوستی خشک و پوسته‌پوسته دارند و معمولا موهای پشت، سر و گردنشان دچار ریزش می‌شود.
ولولوس اتساع معده: این مشکل در واقع همان نفخ است که در انسان‌ها هم تجربه می‌شود اما در میان این سگ‌ها بسیار خطرناک است و می‌تواند جان آنها را هم تهدید کند. اگر سگ بیش از حد غذا یا با سرعت زیاد بخورد یا پس از غذا زیادی فعالیت داشته باشد، ممکن است به این مشکل دچار شود. اگر متوجه شدید پودلتان از این مسئله رنج می‌برد حتما به دامپزشک مراجعه کنید.
مشکلات ارتوپدی: برخی مشکلات ارتوپدی مانند مسائل مربوط به کشکک زانو در پودل‌های مینیاتوری و توی پودل‌ها شیوع بیشتری دارد و باید حتما مورد تحت نظر دامپزشک قرار گیرد.
قیمت سگ پودل
بسیاری از طرفداران حیوانات، افراد را تشویق می‌کنند که حیوانات را به سرپرستی بگیرند و به ویژه در کشورهایی مانند ایران، از پرورش‌دهندگانی که با شرایط بد حیوانات را پرورش می‌دهند، خریداری نکنند. با این حال افرادی که علاقه به برخی نژادهای اصیل دارند، سگ مورد علاقه‌شان را می‌خرند. در حال حاضر سگ پودل براساس نژاد و ظاهرش، قیمت‌های متفاوتی دارد و از حدود 35 تا 80 میلیون تومان خرید و فروش می‌شود.
هزینه نگهداری از سگ تنها به خرید حیوان معطوف نمی‌شود. به صورت کلی، حیوانات هزینه و مسئولیت مضاعفی با خودشان به همراه میاورند که باید پیش از قبول سرپرستی آنها، از امکان پذیرش این وظایف مطمئن شویم. حیوانات لحظات و احوال خوبی برای ما به همراه می‌آورند اما باید مطمئن باشیم که ما هم می‌توانیم به صورت متقابل همین کار را برای آنها انجام دهیم.
